حیوانات خانگی

بریجید برافی (Brigid Brophy) داستان‌نویس انگلیسی، مقاله‌نویس، منتقد، زندگی‌نامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس و فعال حقوق حیوانات:

آنچه پرورش دهندگان حیوانات مرتب بر آن تاکید می‌کنند، این است که حیوانات با ما فرق دارند. به ما گفته شده که ما نمی‌توانیم واکنش‌های آنها را با (واکنش‌های) خود مقایسه کنیم چون آنها احساسات انسانی ندارند… ولی این چیزی نیست که کسی به آن شک داشته باشد. هر کس که با حیوانات آشنا باشد، می‌تواند به خوبی حدس بزند که آنها در مقایسه با انسان هوش و حافظۀ کمتری دارند و بیشتر به غریزۀ خود تکیه می‌کنند ولی نتیجۀ عقلانی که می‌توان از این موضوع گرفت دقیقاً عکس چیزی است که پرورش دهندگان حیوانات سعی دارند به ما بقبولانند. به احتمال زیاد، حیوانات محدودیت‌های اعمال شده بر نیازهای غریزی، مانند نیازهای مشترک با ما، مثل راه رفتن یا دراز کردن گاه و بیگاه پا را شدیدتر احساس می‌کنند و ترس یا اضطراب یک حیوان هرگز مانند انسان به واسطۀ درک عقلانی شرایط موجود تعدیل نمی‌شود

ریچارد د رایدر (Richard D. Ryder) روانشناس انگلیسی که پس از بررسی‌های روانشناسی روی حیوانات به مبارزه بر علیه استفاده از حیوانات در آزمایشگاه‌ها و خشونت در برابر حیوانات پرداخت (-۱۹۴۰)

برخی به همان کلیشۀ قدیمی پناه خواهند برد که انسان‌ها متفاوت از حیوانات دیگر هستند. ولی تفاوت کی توانسته است تبعیض را توجیه کند؟ کی افراد موسیاه این حق را داشتند که با افراد موقرمز بدرفتاری کنند؟ … یا حتی افراد موآبی یا مو ارغوانی… به طور قطع، شباهت اساسی میان انسان و حیوانات دیگر، قابلیت رنج کشیدن است. صرفنظر از تعداد پا یا میزان پشمالو بودن پوست، همۀ ما می‌توانیم رنج بکشیم. باید به رفاه شهروندان حیوان همانقدر توجه داشته باشیم که به رفاه انسان‌های دیگر. مطمئناً اگر ما همه مخلوقات خدا هستیم، اگر همۀ انواع حیوانات قادر به احساس کردن هستند، اگر همۀ ما خویشاوندان تکامل هستیم، اگر همۀ حیوانات از یک زنجیرۀ بیولوژیکی هستند، پس ما باید برای همه یک زنجیرۀ اخلاقی داشته باشیم و اگر تحمیل رنج بر یک انسان بی‌گناه و بی‌میل اشتباه است، پس این رفتار در مقابل حیوانات دیگر نیز اشتباه است

پاول مک کارتنی (Paul McCartney) خواننده و گیتاریست گروه بیت، نویسندۀ متن آهنگ، آهنگساز، هنرمند چند نواز، نقاش، تولید کنندۀ آهنگ و فیلم و فعال حقوق حیوانات (- ۱۹۴۲)

من به اعتراض آرام اعتقاد دارم و خودداری از خوردن حیوانات یک اعتراض بدون خشونت است. اگر کشتارگاه‌ها دیوارهای شیشه‌ا‌ی داشتند، همه گیاه‌خوار می‌شدند. انسان نباید چیزی را که صورت دارد بخورد. ما تقریباً گیاه‌خوار شدیم وقتی یک بار در یک مزرعۀ اسکاتلندی کباب یکشنبه را خوردیم و در همان حال به تماشای بره‌هایی که با شادی بازی می‌کردند پرداختیم. ناگهان متوجه شدیم که ما یکی از همین بره‌ها را خورده‌ا‌یم. پس از آن ما تنها گاه گاه سوسیس می‌خوردیم. بعد ها در یک تعطیلات در بارباروس با یک کامیون، مرغ‌های با وقار را تعقیب کردیم. ناگهان یکی از آنها در یک کارخانۀ تولید گوشت مرغ ناپدید شد. بعد از آن هیچ گاه چیزی را که قبل از آن باید کشته شود نخوردیم

لوئیز رینزر (Luise Rinser) نویسندۀ آلمانی (۲۰۱۲-۱۹۱۱)

این ناشناس بودن حیوان قربانی است که باعث می‌شود در برابر فریاد‌های او ساکت بمانیم. امروزه ما از زندگی پر رنج و درد و مرگ حیوانات سلاخی شده چیزی نمی‌بینیم، این مساله به طور خودکار ادامه پیدا می‌کند. یک لحظه یک حیوان، در چشم به هم زدن بعدی گوشت تکه شده: غذای ما. این روش گوشت‌خواری ماست. زیاد طول نخواهد کشید تا بشریت متوجه شود نه تنها تمام جوامع انسانی از یک قوم هستند، بلکه انسان‌ها، گیاهان و حیوانات همه مخلوقات خدا هستند و سرنوشت هر یک از آنها، سرنوشت دیگری است

پروفسور دکتر هوبرتوس مینارک (Hubertus Mynarek) جامعه‌شناس آلمانی، نویسنده و منتقد کلیسا

من یقین دارم لذّت گوشت روح را نه‌تنها تیره بلکه سخت می‌کند، آن را بی‌احساس می‌کند. چگونه کسی می‌تواند به بشریت خود، انسانیت خود و تکامل خود جامۀ عمل بپوشاند، وقتی در همان زمان می‌داند که بشر، خواهران و برادران ما-حیوانات- را می‌کشد. تا زمانی که حیوانات ذبح می‌شوند، نیل به تکامل معنوی امکان‌پذیر نیست

برتا سوتنر (Bertha Suttner) نویسنده و صلح‌طلب اتریشی، برندۀ جایزۀ صلح نوبل (۱۹۱۴– ۱۸۴۳)

کسی که طاقت شنیدن فریادهای حیوان قربانی و دیدن لرزشهای او را ندارد، اما به محض آنکه از حوزۀ دید و صدا خارج شد، دیگر برایش اهمیتی ندارد که حیوان فریاد میکشد و میلرزد، احتمالاً حس دارد ولی قلب ندارد.

توماس موفت (Thomas Moffett) پزشک الیزابت اول، نویسندۀ متن‌های پزشکی و عضو مجلس (۱۶۰۴– ۱۵۵۳) (در باب گوشت‌خواری:)

مردم قبر خود را با دندان‌های خود می‌کنند و از این وسایل مقدُر (دندان‌ها) بیشتر می‌میرند تا از اسلحۀ دشمنانشان

جورج انجل (George Angell) مؤسس جامعۀ مبارزه با خشونت بر علیه حیوانات در ماساچوست (۱۹۰۹– ۱۸۲۳)

گاهی از من سوال می‌شود: “چرا این همه وقت و پول خود را صرف صحبت در مورد مهربانی با حیوانات می‌کنی در حالی که این همه خشونت به خود انسان ها روا می‌شود؟”، من جواب می‌دهم: «من روی ریشه‌ها کار می‌کنم.»

کَسی اَفلِک (Cassey Affleck)، هنرپیشه و کارگردان آمریکایی

تصور کنید در قفسی در تاریکی زندگی می‌کنید بدون اینکه قادر باشید حرکت کنید. روز پس از روز. رنجی که امروزه حیوانات پرورشی آمریکا می‌کشند غیر قابل تصور است. آنها قدرت انتخاب ندارند ولی شما دارید و زندگی آنها به آن وابسته است.

جین گودُل (Jane Goodall)، متخصص رفتارشناسی حیوانات و انسان‌شناس که ۴۵ سال عمر خود را صرف تحقیق در مورد شامپانزه‌ها کرده است.

اوایل سال‌های ۱۹۷۰ من با وحشت دامداری فله‌ای آشنا شدم… این نتیجۀ خواندن کتاب «رهایی حیوانات» اثر پیتر سینگر بود. قبل از آن هرگز در مورد دامداری صنعتی چیزی نشنیده بودم و همانطور که کتاب را ورق می‌زدم مرتب دیرباورتر، وحشت زده‌تر و عصبانی‌تر می‌شدم. هنوز یادم هست وقتی کتاب سینگر را بستم چه حالی داشتم. به تکه‌های خوشمزۀ گوشت خوک که آنقدر دوست داشتم فکر کردم، به بوی بهشتی با سرخ شده هنگام صبح و به مرغ کباب شده، غذای مخصوص مرغ، مرغ سوخاری شده و سوپ مرغ که من تمام عمر از آنها لذت برده بودم… از آن لحظه هر بار که به گوشت داخل بشقابم نگاه می‌کردم باید به درد-ترس-مرگ فکر می‌کردم. چقدر وحشتناک. و به این ترتیب واضح بود که من دیگر گوشت نمی‌خوردم. تا حدود یک سال پس از آن هنوز ماهی می‌خوردم. و خبر خوب این است که غذاهای گیاهی و وگان نه تنها برای محیط زیست، رفاه حیوانات و سلامتی انسان خوب هستند، بلکه اگر درست تهیه شوند خوشمزه هم هستند… هزاران نفر از کسانی که ادعا می‌کنند حیوانات را دوست دارند، یک یا دو بار در روز بر سر سفره می‌نشینند و از خوردن گوشت موجوداتی لذّت می‌برند که از هر چیزی که می‌توانست به زندگیشان ارزش زندگی کردن بدهد، محروم بوده‌اند و رنج وصف‌ناپذیر و ترس کشتارگاه‌ها را تجربه کرده‌اند

دکتر کریستین برنارد (Christian Bernard) جراحی که اولین جراحی باز قلب در دنیا را انجام داد ( – ۱۹۵۱)

من دو شامپانزۀ نر از هلند خریداری کرده بودم. آنها برای چند ماه در دو قفس مجاور زندگی می‌کردند تا زمانی که یکی از آنها را به عنوان اهدا کنندۀ قلب استفاده کردیم. وقتی او را برای فراهم کردن مقدمات جراحی در قفس قرار دادیم تا بخوابد، به طور مداوم جیغ می‌زد و گریه می‌کرد. ما اهمیتی ندادیم ولی این باید تأثیر عمیقی روی همنشین او گذاشته باشد چون هنگامی که بدن او را بعد از عمل از اتاق جراحی بیرون آوردیم، شامپانزۀ دیگر به تلخی گریه می‌کرد و تا چند روز نمی‌توانستیم او را تسلی دهیم. این اتفاق چنان تأثیر ژرفی در من گذاشت که با خود عهد کردم دیگر هرگز با چنین موجودات احساساتی آزمایش نکنم.

پروفسر تمپل گراندین (Temple Grandin) عضو هیئت مؤسسۀ گفتگوی احشام در صنعت گوشت آمریکا

این یک گاو غمگین، ناکام و مضطرب است. او بچه‌ا‌ش را می‌خواهد. او را صدا می‌کند، دنبال او می‌گردد. این مانند ماتم و سوگواری است. چیز زیادی در این مورد نوشته نشده است. مردم نمی‌خواهند این افکار و احساسات را به خود راه دهند.

موبی (Moby) آهنگساز و خوانندۀ آمریکایی ( – ۱۹۶۵)

اگر نمی‌خواهید کتک بخورید، زندانی شوید، کشته یا شکنجه شوید، نباید این رفتار را بر دیگران جایز بدانید، چه انسان ها و چه حیوانات. ممکن است انسان‌ها و حیوانات از نظر عقلانی متفاوت باشند ولی به وضوح مشخص است که حیوانات زندگی عاطفی سرشاری دارند و لذّت و درد را حس می‌کنند. فراموش کردن رابطۀ یک همبرگر و گاوی که (این همبرگر) از آن آمده است ساده است ولی من خود را مجبور می‌کنم هر بار که همبرگری می‌خورم به خود یادآوری کنم، یک گاو از نفس کشیدن و مو کردن و حرکت به اطراف باز ایستانده شده است. اگر تمام دنیا تصمیم می‌گرفت از فردا وگان شود، بسیاری از مشکلات دنیا یک‌شبه حل می‌شدند. تغییر آب و هوا ۲۵درصد کاهش پیدا می‌کرد، نابودی جنگل‌ها کاهش پیدا می‌کرد، جنگل‌های بارانی محافظت می‌شدند، کیفیت هوا و آب افزایش پیدا می‌کرد، طول عمر بیشتر می‌شد، و یقیناً آمار ابتلا به سرطان کاهش پیدا می‌کرد. ننها با وگان شدن شما به طور موثر دنیا را به جای بهتری تبدیل می‌کنید.

ریچارد گره (Richard Gere) هنرپیشۀ آمریکایی ( – ۱۹۴۹)

به عنوان نگهبانان کرۀ زمین، این وظیفۀ ماست که با همۀ گونه‌ها با مهربانی، عشق و دلسوزی برخورد کنیم. این که این حیوانات به دلیل بی‌رحمی بشر رنج می‌کشند، قابل درک نیست. لطفاً کمک کنید به این جنون پایان دهیم